REFLEKSI SREDNJEVISOKONEMAČKIH GLASOVNIH PROMENA U FRAZEOLOGIJI SAVREMENOG NEMAČKOG JEZIKA

Apstrakt

Iako se frazeologija nemačkog jezika može smatrati samostalnom lingvističkom disciplinom sa razvijenim metodološkim i terminološkim aparatom i otvorenošću za istraživanja interdisciplinarnog tipa, njena dijahronijska dimenzija i danas je u visokom stepenu zapostavljena. Izostankom dijahronijske perspektive motivisana je činjenica da odreÄŽen broj relevantnih pitanja u ovoj oblasti i danas ostaje nedovoljno istražen, a neka od njih čak i potpuno neprepoznata, čime se umanjuje stepen egzaktnosti sumiranih rezultata. Intenzivniji dijahronijski pristup je, izmeÄŽu ostalog, od krucijalnog značaja za potpuno razumevanje odreÄŽenih fonetskih i strukturnih specifičnosti koje se mogu uočiti u frazeološkom formativu savremenog jezika, a koje predstavljaju odstupanja od ustrojstva slobodnih sintagmi u današnjoj jezičkoj ravni. U radu se iznose refleksi srednjevisokonemačkih fonetskih zakonomernosti – sinalefa, elizija, kraza i sinkopa i uzroci za njihovo perzistiranje unutar frazeoleksikona savremenog nemačkog jezika.